1.4.22

#

 

Αποφασίζοντας κανείς να ζήσει υφίσταται τα πάνδεινα,ναι,τα πάνδεινα υφίσταται έτσι κι αποφασίσει να ζήσει,δεν έχει άλλο τρόπο να παρατείνει τη ζωή του παρά υφιστάμενος το εξευτελισμό του χρόνου,του γεμάτου χρόνου και του αδειανού χρόνου.Έτσι και κάποιος αποφασίσει σοβαρά να ζήσει,θα υποστεί την επέλαση του χρόνου και των ανθρώπων,ναι,οι άνθρωποι,οι άλλοι ζωντανοί άνθρωποι επελαύνουν κι αυτοί εναντίον σου εφόσον αποφασίσεις ότι θα ζήσεις,ότι παρ’όλα αυτά θα ζήσεις,παρ’όλα όποια αυτά.Ναι,όταν οι άνθρωποι λένε ότι αυτός μακροημέρευσε,εννοούν ότι υπέστη τα πάνδεινα,ότι υπέστη την άγρια επέλαση των παλαιοτέρων και των νεωτέρων,την επέλαση των εχθρών,οι φίλοι σε αποδυναμώνουν εξίσου με τους εχθρούν,ναι,οι φίλοι με το απτόητο ενδιαφέρον και τις συμβουλές τους,ναι,οι φίλοι με το διαρκές ενδιαφέρον κα την έγνοια τους δεν είναι αστείο πράμα,καθόλου αστείο δεν είναι.Οι φίλοι μπορούν να σε ρίξουν κάτω και να σε εξουθενώσουν με τα παρήγορα απανωτά λόγια τους,τα βάλσαμα παρηγορίας των φίλων και το κουράγιο που επιμένουν να σου δώσουν και εννοούν να το πάρεις,σε κουρελιάζουν εκεί που ενδιαφέρονται για σένα,ε,ναι,εκτός κι αν είσαι γαϊδούρι,δεν είναι καθόλου αστείο να αποφασίσεις ότι θα ζήσεις παρ’όλες τις λοιδορίες της ζωής,ε,ναι,ναι,η ζωή η ίδια κυρίως σε λοιδορεί και σε κονιορτοποιεί,η ζωή η ίδια σε εξαντλεί και σε καταβάλλει,η ζωή η ίδια με την ανυπόφορη γλυκερή φλυαρία της σου εκμηδενίζει τις δυνάμεις και σε καταρρακώνει,ο θάνατος περιμένει ατάραχος

    ναι πρέπει να καταντήσεις ερείπιο αν θέλεις να ζήσεις

 

ναι,ο άνθρωπος πρέπει να υποστεί όλους τους εξευτελισμούς και τους χλευασμούς ζωής τε και ανθρώπων για να ζήσει   παραπάνω.       



   ΜΑΡΊΑ ΛΑΪΝΆ






 



 

#

           your roar of love slayed my despair it ripped me from my path that led me to nowhere you shook me from my sleep that willed me to...