2.1.20

#





Θέαμα ανάρμοστο ο σκύλος
παχύς με τα μαλλιά του ως κάτω
παίζοντας να κατασπαράξει το ποντίκι
τόσο αφόρητος για μένα αργός θάνατος
τόσο  ατάραχη η ομήγυρη
με πόδια πλατιά σαν εκείνου του σκύλου
ένα κοινό συγκεντρωμένο εκεί μόνο για να χλευάσει
εμένα που όρμησα να σώσω ό,τι απόμεινε από το ποντίκι
για να του δώσω θάνατο πιό γρήγορο



ΑΛΟΗ ΣΙΔΕΡΗ





#

           your roar of love slayed my despair it ripped me from my path that led me to nowhere you shook me from my sleep that willed me to...