#

 Καθως βασίλευε ένας  ήλιος μεγαλόπρεπος,η Ίούλιος Καίσαρ έφυγε πάνω στα χαοτικά νερά,γυμνή,εξόν από τα μαλλιά της που ακόμη άχνιζαν από το αίμα,γυμνή από μέλλον στο καβούκι της.Με τις ζάρες της σάρκας της άδειες από παράσιτα,να χωρίζεται από την κυματιστή κοιλιά του Θεού με μερικές σανίδες.Κι ο Θεός ,υγρός από την αποσύνθεση του κόσμου,στραγγαλισμένος απ'τον ασταμάτητο λόξυγγα των ετοιμοθάνατων,ανατίναζε τα τελευταία βουνά με τα παραστρατημένα δάχτυλά του.

Ξαπλωμένη ανάσκελα,μουσκεμένη ίσαμε το κόκαλο απ'αυτούς τους μακρουλούς και σπαραχτικούς πίδακες που έρχονται κατευθείαν από την άκρη της ραχοκοκαλιάς,με τα πόδια διάπλατα ανοιχτά,ούρλιαζε,πίδακα τον πίδακα,τον οργασμό της στη νύχτα.

Και ακριβώς πριν την τελική αποσύνθεση,όταν έπεσε το τελευταίο φλούδι της κοιλιάς της,τα μυρμύγγια βγήκαν απ'τα κύματα της πληγής της και σκορπίσανε πάνω στη σχεδία.

Joyce Mansour-Η ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ

Απόδοση:Έκτωρ Κακναβάτος

#

 

 

 

 

 

 your roar of love
slayed my despair
it ripped me from my path
that led me to nowhere
you shook me from my sleep
that willed me to die
a final goodbye
all we love we leave behind
i'm so sorry
that i missed your lives
while i was on the road
learning to survive
you deserved so much more
than i could ever provide
thank you for loving me
and bringing light to my eyes
 

all we love we leave behind
nothing in this world
could ever compare
to the hole in my heart
and the weight in the air
when you took to the sky
and i lost you to time
a final goodbye
all we love we leave behind
i'm so sorry
that i missed your lives
while i was on the road
learning to survive
you deserved so much more
than i could provide
thank you for loving me
and bringing light to my eyes
all we love we leave behind
you deserved so much more
than i could provide
thank you for loving me
and bringing light to my eyes
all we love we leave behind

#

 Βουλιάζουμε ολοένα 

Δείχνει ο φόβος ανίκητο μένος

Είμαι ο φόβος μου

Έχω περιθάλψει το σώμα καλά 

Με το παραπάνω έχω πληρώσει

Σβήνοντας χρώματα ,

 καίγοντας τις κλωστές του φωτός

 Συναντώ τον αντικειμενικό χρόνο

 μέσα στον βασανισμό του προσώπου

 

#

                     δρακος  εικόνας Αγίου Γεωργίου 

 Είμαστε σκληροί 

Είμαστε οι άνθρωποι

Έχουμε μακρύνει απ'τον Χριστό

Θάβουμε βαθιά τις μνήμες

αποτεφρωνοντας 

εν ανάγκη 

το σώμα

 νεκρό  είναι να το πετάς στην λήθη

#

#

 

#

 έρεβος